Afgelopen weekend was nogal prominent in het nieuws de grafschennis in Essene, aangericht door drie zo jonge kinderen dat ze waarschijnlijk niet eens de draagwijdte van hun vernielzucht konden inschatten. Op het journaal reageerde de waarnemend burgemeester van Affligem, waartoe Essene behoort, zeggende dat we wat minder aandacht aan Halloween zouden moeten besteden, en wat meer aan Allerheiligen en Allerzielen. Wat mij daarbij vooral trof was dat hij zich excuseerde voor het vermelden van die katholieke feestdagen. Dat die man dat een beetje bedremmeld zei, vind ik geen denderend resultaat van verdraagzaamheid, want hij had het in feite over oppervlakkige, opgedrongen politiek-correcte leukheid tegenover respect en ingetogenheid, over normen en waarden, over hebben en zijn, in zekere zin.
Hebben en zijn met elkaar in onevenwicht: daar gaat het ook al heel de week over in het proces van Adam G.: een mp3-speler die belangrijker is dan het leven van een jonge mens.
Hebben en zijn in de politiesoap van de voorbije dagen: secretaressen vallen omhoog en verdienen daardoor meer, en dat heet dan een verschoonbare inschattingsfout. Ik zou kunnen zeggen: 'Iedere berg koekelt niet op dezelfde melodie.'
'Zijn' moet geleerd worden, en dat proces heet dan opvoeding. In die zin begrijp ik de waarnemend burgemeester van Affligem zeer goed.
In dit gezelschap, in deze werkplaats kunnen we ons intensief bezighouden met 'zijn': wij zijn bevoorrecht. Ook al omdat we over het algemeen genoeg 'hebben', zodat we ons op 'zijn' kunnen concentreren. En we zouden erbij moeten denken: 'To be is rather hard when you're a have-not.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten