't Was weer prachtig vandaag! (2)

Hoor ik vandaag op het middagnieuws dat het pollenseizoen weer aangebroken is, want de els en de hazelaar staan in bloei, en die zijn daar verantwoordelijk voor. Ze zijn wel drie weken later dan gewoonlijk, maar dat ligt aan de vriesperiode van februari.

Nu zoek je de lente niet alleen bij vogels, je kijkt ook uit naar planten die botten en bloemen die schuchter de kop opsteken. Voor die laatste is het nog te vroeg, maar de weien worden al groener, zei een vriend een paar dagen geleden. Wat mij meteen deed denken aan een uitspraak van landbouwer/melkboer René Mertens: toen ik ooit eens met hem langs zijn weilanden liep, merkte hij spontaan en blij op: 'Zie eens hoe die wei komt!' Vooral dat werkwoord 'komen' viel mij toen zo op: het is niet voor niks dat die mensen in ons dialect spreken over 'den uitkoom'. Maar ik zocht naar uitkomend lenteleven. En daar moet je echt goed naar zoeken, vond ik. Bij een elzenstruik heb ik de redelijk timide springende botten toch gezien (het is niet voor niks dat de Engelsen het over 'the spring' hebben).

Bottende els, met links twee elzenpropjes, die al van vorig jaar hangen

Ook wilgenkatjes laten zich natuurlijk al zien: die zijn er altijd vroeg bij.

Wilgenkatjes à volonté

Als de winter voorbij is, dan zijn de putjes vol, zegt de volksmond. En inderdaad, het is best vochtig, soms zelfs drassig. Om aan de plassen van 'De Kasteeltjes' te komen moet ik over een karspoor tussen weilanden rijden: bij de tweede plas heb ik mijn poging opgegeven, daar stond te veel water, en mijn scootmobiel is geen amfibievoertuig. Als je dan rechtsomkeer maakt, zie je je eigen sporen duidelijk diep in het gras: de zon maar rustig veel aan warmte winnen.

Eigen sporen in bijna drasland

Dat water ook best mooi kan zijn, heb ik eventjes later gezien op de Klotteraard: lucht, wolken en bomen weerspiegeld in het ven.

En blinkend in de blauwte en in

       dat water

Zoo lag ik in de Hemel van 

       dat water

Den blauwen blijden Hemel van 

       dat water!

(Guido Gezelle, 't Er viel 'ne keer, 27.10.1859)

Ik schrijf 'hemel' niet met een hoofdletter, maar blij word ik er wel van als ik het allemaal zo zie en bekijk. Wie schreef er onlangs weer: 'Zorg voor de natuur is zorg voor de mens'? Ze met zorg beleven net zo goed.