dinsdag 21 oktober 2014

Lieve Flour bij Würth - Turnhout

Lieve Flour stelt 'Tekeningen & Schilderijen tentoon in Kunstforum Würth: het is ook daar dat ze samen met Lau de Vries het 'Panorama van Turnhout' geschilderd heeft en er 'enthousiaste gastheren en gastvrouw' heeft leren kennen. En nu hangen daar 22 van haar eigen recente werken. Een begeleidend en interessant foldertje licht onder andere toe hoe ze met de kalligrafiepen in aanraking kwam  en ermee begon te werken. En de expo toont hoe ze er een meester mee geworden is.

Een beklijvende tekening is 'The feeling of broken glass': vanuit het centrum laat ze zien hoe scheuren en barsten in een glasoppervlak verder kunnen lopen, en tezelfdertijd kun je aan een bloem denken. Van een niemendalletje iets moois maken is dat, zuivere verbeelding en creativiteit met andere woorden.


The feeling of broken glass

Een plantenstengel zie je groeien dat de stukjes ervan afvliegen, zou je kunnen denken: de kracht van de natuur geeft ze met eenvoudige middelen weer, en het resultaat, dat 'Growing' heet, is overtuigend.


Growing

Een tekening met kleurpotlood stelt een vrouw voor die zich aankleedt: 'The morning after' noemt ze dat, maar 'whereafter' mag de toeschouwer zelf invullen: de eigen fantasie mag aan het werk. Een subtiele tekening is het.


The morning after

Sensualiteit zie je in 'Waking up': een jonge vrouw strekt en rekt zich eens lekker uit na een nacht slapen: plezier van het zijn dat opnieuw begint.


Waking up

Een totaal ander onderwerp vind je in 'Scripta manent': een pen, d.w.z. en vogelveer die zeer nauwgezet, realistisch en met veel geduld getekend is. Als je goed kijkt, zie je dat de pen nog niet aangesneden is, je kunt er nog niet mee schrijven. En zo wordt de vaststelling 'scripta manent' meteen ook een waarschuwing, in de aard van 'bezint eer ge begint', wat Guido Gezelle uitdrukte  met 'denkt aleer gij doende zijt, en doende denkt dan nog'. Het leuke daarbij is dat 'wat getekend is, (ook) blijft', zodat de tekenaar zich eigenlijk ook moet bezinnen.  Een uiting van ironie, zou ik dat noemen. Zo blijkt er achter elke tekening ruimte te zijn om even door te denken: Lieve Flour hanteert een op het eerste gezicht eenvoudige stijl, maar ze tekent niet zomaar, ze tekent niet alleen wat je ziet. En dat is alleen kunstenaars gegeven.


Scripta manent


Een aantal werken hebben het label 'Mixed Media' meegekregen. Schilderijen zijn het niet, hoewel ze ingelijst zijn: ze doen nog het meest aan collages denken, maar dat zijn ze voor mij ook niet helemaal. Maatschappijkritisch zijn ze in ieder geval wel: 'The usual suspect' bijvoorbeeld. Dat is kennelijk het kapitalisme: de streepjescode die bijna overal aan de kassa gescand wordt loopt naar beneden door en eindigt in verbrande lucifers waarvan de kopjes in ieder geval verdwenen zijn; voor hetzelfde geld kan er er vensterloze torengebouwen met verwoeste bovenverdiepingen in zien. En wat boven in het werk op het eerste gezicht bloemen lijken te zijn, is ook iets anders: vooral aan de rechterkant wordt dat duidelijk. Het hartje van de veronderstelde bloem geeft je een 'Gratis dvd High School Musical 3', je ziet doorgestreepte prijzen zoals in de koopjesperiode, reclame voor verzekeringen en autoverhuur, en het grote woord 'relax' verwijst naar ons 'druk druk druk' leven.


The usual suspect

Rustiger is 'Anderzijds', weer een werk waar je beter niet achteloos aan voorbijgaat. Aan de linkerkant kleven krantenknipsels waarin het onder andere gaat over Cecilia Bartoli, je ziet het programma van Radio Klara, aan de rechterkant verbeelden fotootjes in twee kolommen de waan van de dag. De veelkleurige balk draden, linten en snoeren is mogelijk een symbolisering van het ongecontroleerde geluid dat ons van alle kanten overstroomt, van de hectiek van onze samenleving.


Anderzijds

Lieve Flour maakt niet alleen tekeningen die niet alleen meer zeggen dan ze laten zien, in haar 'Mixed Media' laat ze zien dat haar kunst met de voeten in de samenleving staat, waarin 'pas tout est pour le mieux dans le meilleur des mondes possibles'. Vinger aan de pols houden dat is wat Lieve Flour doet. Niet te missen: nog tot half december in Kunstforum Würth!

Geen opmerkingen: