Aan de Damse Vaart, bijna in Nederland, dicht bij Sluis dus, ligt Hoeke, de kleinste deelgemeente van Damme. Deelgemeente is al een groot woord: veel meer dan een gehucht is het eigenlijk niet. En veel valt er over het Hoeke van vandaag dan ook niet te vertellen. Maar toch wilde ik er een keer naartoe, want in de middeleeuwen was Hoeke zelfs een stad. In de bloeitijd van de Hanzesteden is het zelfs gesticht door Duitse kooplui uit Bremen, Hamburg en Lübeck, en die deden dat zeker niet omdat ze zich daar 'in the middle of nowhere' bevonden. Dat gebeurde al in de 13de eeuw, toen ook de kerk gebouwd werd (eerste vermelding 1260), en die is de enige overblijvende getuige van een voor de rest verdwenen verleden. Het blijkt aan het mecenaat van een Duitse koopman te danken te zijn, Hendrik de Coussevelde, dat de kerk er gekomen is: dat staat op een VAB-plaatje aan de voorgevel te lezen. Maar Hoeke was niet versterkt: het werd driemaal door plunderende Engelse soldaten onder de voet gelopen, en overstromingen en twee grote branden in de 15de en 16de eeuw zorgden voor de neergang van de kleine stad.
De kerk van Hoeke, gewijd aan Sint Jakob deMeerdere
Hoeke lag ook aan de 'via brugensis', een van de wegen naar Sint Jacob van Compostela, die dezelfde is als Sint Jacob de Meerdere. Het was dus een pleisterplaats voor bedevaarders die uit het noorden, uit Holland kwamen. Daarnaar verwijst de sintjakobsschelp aan de voorgevel van het gebouw.
De sintjakobsschelp in Hoeke
Voor de kerk, aan de overkant van de weg staat nog een optimistische wegwijzer: wie te voet verder wil, verneemt daar dat het nog een eindje is.
Wegwijzer voor doorlopers
Ik vind het wel treffend dat in zo'n onooglijk plaatsje toch sporen te vinden zijn van een middeleeuws massagebeuren, de pelgrimstocht naar Compostela. Opmerkelijk, toch?
Overigens is Hoeke de rust zelve: er zijn terrasjes annex restaurants aan de Damse Vaart, en er is een kennelijk interessant fietspad, maar het wereldgebeuren speelt zich elders af. Dan scooter ik maar langs de Damse Vaart naar Damme - waar zou die anders uitkomen - en geniet van 'le plat pays' en de bomen naast de waterweg. Rust heel beslist zijn charmes.
De bomen weten van de westenwind
Geen opmerkingen:
Een reactie posten